Anadolu Toprağı
Senelerce sana hasret taşıyan
Bir gönülle kollarına atılsam.
Ben de bir gün kucağında yaşayan
Bahtiyarlar arasına katılsam.
En bakımsız, en kuytu bir bucağın
Bence “İrem Bağı” gibi güzeldir,
Bir yıkılmış evin, harap ocağın
Şu heybetli saraylara bedeldir.
Kadir mevlâm, eğer senden uzakta
Bana takdir eylemişse ölümü
Rahat etmem bu yabancı toprakta,
Cennette de avutamam gönlümü.
Anladım ki sevda, gençlik, şeref, şan...
Asılsızmış şu yalancı dünyada.
Hasretinle yad ellerde dolaşan
Hızr’ı bulsa yine ermez murada.
Yalnız senin tatlı esen havanda
Kendi millî gururumu sezerim.
Yalnız senin dağında ya ovanda
Başım gökte, alnım açık gezerim.
Hürüm, derim, eskisinden daha hür,
Zincirinle bağlansa da ayağım.
Şimdikinden daha ferah görünür
Zindanında olsa bile durağım.
Bir gün olup kucağına ulaşsam
Gözlerimden döksem sevinç yaşını.
Sancağının gölgesinde dolaşsam
Öpsem, öpsem toprağını taşını!
Orhan Seyfi ORHON
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder