Çobanla Bülbül
Çoban kaval çaldı, sordu bülbüle:
“Sürülerim hani, ovam nerede?”
Bülbül sordu boynu bükük bir güle:
“Şarkılarım hani, yuvam nerede?”
Ağla çoban, ağla, ovan kalmadı.
Gözyaşı dök, bülbül! Yuvan kalmadı.
Çoban dedi: “Ülkeler hep gitse de
Kopmaz benden Anadolu ülkesi...”
Bülbül dedi: “Düşman haset etse de
İstanbul’da şakıyacak Türk sesi!”
Çalış çoban, çalış! Kurtar öz yurdu!
Şâirlerden topla bülbül, bir ordu!
...
Ziya GÖKALP
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder