BAYRAĞIMA
Yeşillikler üzerinde,
Hilâlinle mağrur, zinde,
Kanat geren bir nûr musun?
Sen böyle hür uçuyorken
Vatanın ruhu uyusun,
Gölgen altında dinlensin...
Ona bu dem huzur veren,
Güzel bayrak, ancak, sensin!..
Yine hüzne kapıldım bak,
Bizden ayrı kalmış, uzak
Bir vatanı düşünürken!
Bir âh uçtu hilâline,
Gizli bir ses geldi senden
Rüzgârlarla, duydum; dedi:
-Sakın, düşme ye’se, yine.
“Azm” Türkün son ümidi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder