DEMİŞLER
“Elestü” bezmine postu serenler,
Lâfza bakmamışlar mâna demişler.
Uykudan uyanıp sırra erenler,
Bu fani âleme rûya demişler.
Ateşler sarınca damı, saçağı;
Mecnundur neylesin evi, ocağı.
Çöllerin bulunmaz ucu, bucağı.
O sonsuz illere sevda demişler.
Hakikat nurudur gönülde yandı.
Erenler bezminde çerağ uyandı
Yana yana içen bu nuru kandı.
Arifler bu aşka sahba demişler.
Derbeder âşıkız, biz kalenderiz.
Felek madeninde lâkin cevheriz
Severiz; gönülden, candan severiz
Aşka kurban-ı- kaza demişler.
Hilkat mabedimiz, aşk âyinimiz
Eflâki inletir her enînimiz.
Nihad, ancak budur bizim dinimiz
Bizlere âşık-ı şeyda demişler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder