KURBAN

Kurban; feda edebilmek malımızı, canımızı, benliğimizi...
Kurban; uzatabilmek yutkunmadan boynumuzu, teslimiyetin en yükseğini gösterebilmek...
Kurban; yaklaşmak kulluğa, kullukla Allah'a...
Kurban; İbrahim Peygamberin evlat özlemi, sevgisi; İsmail Peygamberin baba vefası, babaya değeri...
Kurban; hissedar olmak, yaşananlara, kazanılanlara, kazanacaklarınıza...
Kurban; iman, ibadet, amel, ihlas, takva, sevap, sırat, mizan, cennet, Cemalullah...
Kurban; akıtmak günahı, zilleti, gafleti, karanlığı...
Kurban; ahde vefa, kararlılık, sözünün eri olma, dönmemek, yan çizmemek, kaçmamak...
Kurban; kardeşlik, muhacir olma, ensar kalabilme...
Kurban; imanın şartı, islamın şartı, müslümanlığın şartı, ümmet olmanın şartı, şefaate ermenin şartı, cennetin şartı, sevmenin şartı, sevilmenin şartı...
Kurban; nasihattir, öğüttür, vasiyettir, mirasdır...
Kurban; sosyal adalet, yardımlaşma, dayanışma, paylaşma, zenginden fakire köprü...
Kurban; gerçeğin ortaya çıkması, Habil'in Kabil'e üstün gelmesi...
Ve bizim için kurban olan kurbanlıklar...
Ve onlardan alacağımız hisseler...
Evet hepimiz şahit olduk onların can vermesine, hepimiz gördük can vermenin ne kadar zor olduğunu...
Ölüm, hiç de yattığı kaz tüyü yatakta, ayaklarını uzattığı yerde, rahat içinde ruhunu teslim etmek değilmiş...
Ölüm, ölmek, ölebilmek, ruhunu teslim edebilmek, Azrail (as) ile tanış olmak ne kadar da zormuş...
Bizim yerimize ölen, kurban olan bu günahı olmayan hatta Allah için kurban olup şehit olan bu hayvanların ölümü bu kadar zorsa; bizim o günahlarla ruhumuzu teslim etmemiz, edebilmemiz...
O hayvanlar bizim günahlarımız yüzünden mi bu kadar can çekişiyorlar, işte sen busun, halimden ibret al, bırak bu gafleti, dünyayı, günahı mı diyorlar...
Onlar ki şehittir. Şehitler ruhlarını teslim ederken Allah'ın Cemaliyle müşerref oluyorlar da onun için tekrara tekrar şehit olmak istiyorlarsa... Acaba bu kadar tepinmeleri, feryatları bizim Allah'ın Cemalinin tecelli ettiği zamanda hala işin farkında olmadığımızdan, gaflet içinde para, et, hisse derdinde olduğumuzdan mı...
Dahası o hayvanların göz yaşını görebildik de, bu göz yaşının nedeninin sevinçten mi, Allah yoluna kurban olan hayvanlardan olma şerefine erdiklerinden, hayvanların seçilmişlerinden olduklarından dolayı mı... Yoksa bizim perişan halimizi müşahede ettiklerinden bizim yerimize göz yaşlarıyla Allah'a tövbe-i istiğfarda bulunduklarından dolayı mı...
Öyleyse onlara çok teşekkür etmemiz gerekmez miydi. bizi bizden daha çok düşündükleri için...
O vakit nasıl ki kurbanlıklarımızı günler, aylar öncesinden alıyoruz, nasıl ki besiciler kurbanlıkları aylar öncesinden seçip daha farklı bir bakım uyguluyorlarsa, nasıl onları süslüyorlarsa...
Haydi öyleyse bizler de şimdiden önümüzde ki kurban için şimdiden kendimizi bakıma alalım, Allah yolunda kurban olacakların en güzeli, en besilisi, en layık olanı, en makbul olanı olmak için...
Teşekkürler!
Bizim yerimize, bizim nefislerimize mukabil kendimizi değilde hayvan kurban etmeyi, kesmeyi emreden ALLAH' ıma...
Teşekkürler
Bizim yerimize kendileri kurban eden kurbanlık hayvanlara... Cennette bineğimiz olarak tekrar görüşmek ve burada edemediğimiz teşekkürü orada edebilmek temennisi ile...