ÖLÜM VE UNUTULMAK
Bir gün kışı hatırlatan bir akşam
Ruhunda son kalan mana uçacak
O gün dinlenecek vücudum ancak
Kulaklarım kurşun ve gözlerim cam.
Birden örtülecek önümde dünya
Bir anda silinip yakın uzaklar
Beni tahtalara uzatacaklar;
Bitecek yaşamak bu yarım rüya.
Her dakika bir az daha kırılan
Kalbim parçalanmış yazık içimde
Artık ıstırap yok artık içimde
Çöreklenmeyecek her gün bir yılan
Kapatacak bana aşina bir el
Gözlerimi kesik hıçkırıklarla
Oh, kalbe batmayan bu kırıklarla
Her yasa yabancı kalmak ne güzel
Seneden seneye ve ağır ağır
Gömüleceğim ben de ine ine
Hareketsiz ve kör, dilsiz ve sağır
Boş bir karanlığın derinliğine
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder