TÜRK ÖĞRETMENLERİNE // MİTHAT CEMAL KUNTAY

TÜRK ÖĞRETMENLERİNE

Bazen ölüler yurdu korur, bazı da sağlar;

Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar.

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,

Sensin o hazin nûr, o derin nûr, o büyük nûr.

Hoşnutsun, eğilmiş okuyorsun, yazıyorsun;

Ey terli alın, ey güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz, şân aramaz, nâm aramazsın;

Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın.

İlmin sesi haykırmaz: İlim şarlatan olmaz,

Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu haykırmayarak gizli seversin,

Kalmışsa eğer, ömrümü Tanrı’m sana versin...