PEYGAMBERİMİZİN ŞAHSİ ÖZELLİKLERİ -ŞEMAİLİ ŞERİF

PEYGAMBERİMİZİN ŞAHSİ ÖZELLİKLERİ -ŞEMAİLİ

"Hazreti Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem  orta boylu idi. İnsana saygı telkin eden bir vücut yapısı ve görünüşü vardı. Teni, buğday renginden biraz daha açık ve parlaktı. Siyah, gür ve hafif dalgalı saçlarını orta­dan iki yana tarar ve çok temiz tutardı. Son derece güzel ve nurlu yüzü, çevresindekilere mutluluk ve emniyet telkin ederdi. Hazreti Ebû Bekir bir şiirinde bu mübarek yüzü, dolunayın berraklığına benzetmişti. Alnı geniş, hilal şeklindeki kaşlarının arası açıktı. Siyah ve iri gözlü, uzun kirpikli idi. Burnu orta büyüklükte dişleri seyrekçe ve inci gibi parlak, dudakları ince idi; son derece hoş bir te­bessümü vardı. Gür sakalını uzatır, bıyığını kısaltırdı. Göğsü ve sırtı geniş, omuzları geniş ve yüksekti. Bu sebeple kendisinden iri yapılı olanlardan daha haşmetli gözükürdü. İki kürek kemiğinin arasında "Peygamberlik mührü" denilen iri bir ben vardı. İpek gibi yumuşak olan elleri daima mis gibi kokardı. Vücut azası son derece güzel olduğu gibi, bu uzuvlar arasındaki uygunluk da ay­nı derecede mükemmel idi."

Peygamberimiz temizli­ğe çok önem verirdi. El, yüz, vücut, ağız ve diş temizliği sürekli uyguladığı, alışkanlık haline getir­diği temizlik şekilleri idi. Uykudan kalkınca ye­mekten önce ve sonra ellerin yıkanması, dişlerin sık sık misvaklanması (fırçalanması) en az hafta­da bir defa bütün bedenin yıkanması O'nun buyruklarındandır. Saçlarının temizliğine ve bakımına ayrı bir önem verirdi.

Yeme içme konusunda da çok titizdi. İyice acıkmadan sofraya oturmaz, midesini tıka basa doldurmadan da sofradan kalkardı. O'na göre:

"Mide derdin, perhiz dermanın başı idi.”  Bu se­beple sık sık oruç tutardı. Su içmeye bile ölçü getirmişti. "Suyu deve gibi bir dikişte, dinlenmeksizin içmeyin, iki veya üç yudum da içiniz" tavsiyesi bu ölçü­nün ifadesidir.

Bütün hareketleri, oturması, kalkması, yürümesi, bir ölçü ve ahenk yansıtırdı. Gelişigüzel davranışta bulunmazdı. Huzurundaki herkesi kim olursa olsun saygı gösterirdi. Kimseye karşı ayaklarını uzatarak oturduğu görülmemiştir.

Konuşması tane tane idi. "Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem konuş­tuğu zaman isteyen O'nun sözlerini sayabilirdi. O derece ağır ve tane tane koşurdu.

Bir söz söylediği zaman iyice anlaşılmasını is­tediği kelimeyi ve cümleyi üç defa tekrar ederdi.

Konuşması, her dinleyenin rahatlıkla anlaya­bileceği şekilde açıktı. Harfleri ve kelimeleri tam telaffuz ederdi. İsteyen onun konuşmalarını ezberleyebilirdi."

"Peygamberimiz Allah'ı zikretmeksizin ne otu­rur ne de kalkardı.

O'nun meclisinde ne yüksek sesle konuşulur, ne bir kimse aleyhinde bulunulur, ne de başkasına ait bir hata ve günah söz konusu edilirdi. O konuşurken çevresindekiler başlarına kuş kon­muş gibi sessiz ve dikkatle dinlerler, söyleye­cekleri bir şey varsa O sözünü bitirince söylerlerdi. Bağırarak veya yüksek sesle konuşmazdı.

Çevresindekilere karşı daima güler yüzlü idi. Gülmesi tebessüm şeklinde idi. Ağzını açarak kahkaha ile gülmezdi."

Özetle söylenirse; O'nun her davranışı bir ölçü ve güzellik arz ederdi.