20 Temmuz 2017 Perşembe

GURBET // ORHAN ŞAİK GÖKYAY

GURBET





Beni koyup giden cefacı dilber


Koyduğun yerlerde duramıyorum;


Beni de alsaydın n’olur beraber?


Derdimi kimseye veremiyorum.


Çıksam şu dağların yücelerine,


Eş olsam gurbetin gecelerine,


İmrenir dururum nicelerine,


Bir ben mi murada eremiyorum?


Akşam olur kuşlar konar dallara,


Susamış yıldızlar iner göllere,


Güzeller dizilir ince yollara,


İçlerinde seni göremiyorum.


Bir akar su görsem melil olurum,


Ben bu dertten hasta olmam, ölürüm.


Seni kaybettiğim yerde bulurum,


Durduğun ellere varamıyorum.


Bu gül yaprağı mı, dudak değil mi?


Ne diye kıvrılmış, yazık değil mi?


Sana giden yollar uzak değil mi?


Korkumdan bir türlü soramıyorum.


Bağrımda koç gibi dağlar yatışır,


Görünmez dallarda kuşlar ötüşür,


Bir yerim var benim yanar tutuşur,

Bir yerim kanıyor saramıyorum.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İMAN - İTAAT

İMAN- İTAAT Bizler bazı şeyleri ya yanlış anlıyoruz yada işimize öyle geliyor o şekilde kullanıyor, davranıyor , savunuyoruz. Alla...