SABAH OLURSA // TEVFİK FİKRET

SABAH OLURSA’dan

1.

Bu memlekette de bir gün sabah olursa, Halûk,

Eğer bu memleketin sislenen şu nâsiye-i

Mukadderatı kavî bir elin kavî, muhyî

Bir ihtizâz-ı temasıyla silkinip şu donuk,

Şu paslı çehre-i millet biraz gülerse... — O gün

Ben ölmemiş bile olsam, hayâta pek ölgün

Bir irtibatım olur şüphesiz; — O gün benden

 

Ümidi kes, beni kötürüm ve boş muhitimde

Merâretimle unut; çünkü leng ü pejmürde

Nazarlarım seni maziye çekmek ister; sen

Bütün hüviyyet ü uzviyyetinle âtisin:

Terennüm eyliyor el’ân kulaklarımda sesin!

2.

Evet, sabah olacaktır, sabah olur, geceler

Tulû’-ı haşre kadar sürmez; akıbet bu semâ,

Bu mâi gök size bir gün acır; melûl olma.

Hayâta neş’e güneştir, melal içinde beşer

Çürür bizim gibi... Siz, ey fezâ-yı ferdanın

Küçük güneşleri, artık birer birer uyanın!

Ufukların ebedî iştiyakı var nura.

Günümüz Türkçesiyle:

1.Bu memlekette de bir gün sabah olursa, Haluk, eğer bu memleketin

sislenen şu alın yazısı kuvvetli bir elin, kuvvetli, hayat verici titreyen bir

dokunuşuyla silkinip milletin şu donuk, şu paslı yüzü biraz gülerse. Ben

ölmemiş bile olsam, hayata pek ölgün bir irtibatım olur şüphesiz. O gün

benden ümidi kes, beni kötürüm ve boş çevremde acılığımla unut; çünkü

aksak ve perişan bakışlarım seni maziye çekmek ister. Sen bütün hüviyet ve

canlılığınla istikbalsin. Terennüm ediyor hâlâ kulaklarımda sesin!

2.Evet, sabah olacaktır, sabah olur. Geceler kıyametin doğuşuna

kadar sürmez; sonunda bu semâ, bu mavi gök size bir gün acır; kederlenme.

Hayata neş’e güneştir, ıstırap içinde beşer, çürür bizim gibi... Siz, ey istikbal

ufuklarının küçük güneşleri, artık birer birer uyanın! Ufukların ebedî hasreti

var ışığa.