SÜLEYMAN PAŞA’NIN KABRİNDE
Titredim girerken uzletgâhına
Ey yâdı ölmeyen şanlı kahraman!
Ricalar getirdim ki penâhına
Versin o muazzam ruhun itminan.
Esselâm ey ulvî ruh-ı Süleyman!
Dağlar gibi yeşil giyen askerin,
Tepelerle tekbir alan seslerin,
Her taşında yâdın duran şu yerin
Gözlerimde eski hali bir roman
Hayalimde tarih kadar bir tufan.
Kırk canla bir ile karşı durmuştun,
Deryaya azminden köprü kurmuştun,
Geçmiş Rumeli’yi harca vurmuştun.
Olmuştu değil mi bunlar bir zaman?
Yazık ki devr etti şimdi asman.
Üstünde kayboldu salların izi;
Sana geçit veren güzel denizi
Bugün düşman tuttu, kuşandı bizi;
Eyvah oldu hatta türben de viran;
Mevtinden öc aldı gölgenden kaçan.
Lakin civarında şan yeli eser.
Bolayır’dan geçen her yiğit nefer
Ahdini türbende gelip tazeler.
Çeşmende su içip serinlik bulan
Koşar ateş olsa önünde duran
Aylardır kanlarla boyandı deniz,
Yıllardır ocaklar kaldı kimsesiz;
Yattığın toprağı vermiyeceğiz;
Milletin böylece ahdetti man
Hoşça kal kabrinde huzuruna kan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder