Daha Dün Annemizin // Ömer Osman Avcı

Daha Dün Annemizin... daha dün annemizin,  kollarında yaşarken...  daha dün gibi aklımda.  ilkokulda öğrendiğim,  yine ilk şarkıydı.  şimdi;  ne annem,  ne kolları.  ne çiçekli bahçemiz,  ne de yolları  var...  ne siyah önlüğüm,  beyaz yakam.  ne alfabe kitabım,  ne de kırmızı çantam.  hepsi kayboldular...  belki de;  körebe oynarken  bir yerlere saklandılar.  bıraktığım sıralara,  çocuklarım oturdular...  ahhh! ahhh!  keşke büyümeseydiler,  kırılası ayaklarım.  dar gelmezdi onlara,  kırmızı pabuçlarım...

Ömer Osman Avcı