KOŞUK

KOŞUK

KOŞUK

 

Yay yarupan ergüzi

Aktı akın munduzı

Tugdı yaruk yulduzı

Tıngla sözüm külgüsüz

 

Ağdı bulıt kükreyü

Yağmur tolı sekriyü

Kalık anı ügriyü

Kança barır belgüsüz

 

Türlük çeçek yarıldı

Barçın yadım kerildi

Uçmak yeri körüldi

Tumlug yana kelgüsüz

 

Kurt kuş kamug tirildi

Erkek tişi tirildi

Ögür alıp tarıldı

Yınka yana kirgüsüz

 

Günümüz Türkçesiyle

 

Bahar (güneşi) ışıdı, eriyen kar ve buzlardan oluşan sular,

Coşkun seller (hâlinde) aktı.

Parlak (sabah) yıldızı doğdu.

(Şaşılası) sözlerimi gülmeksizin dinle!

Bulut gürleyerek yükseldi;

(Gökyüzünden) bardaktan boşanırcasına yağmur ve dolu yağıyor.

 

Hava bulutlu, (deniz üstündeki bir kayık gibi) sallanıyor;

(Bu yüzden) nereye gideceği belli olmuyor.

Rengârenk çiçekler açıldı.

(Ve yerlere sanki) ipek yaygılar serildi;

Cennet bahçeleri görünmüş gibi oldu.

(Havalar ısındı.) Soğuklar artık hiç gelmeyecek!

(Bahar geldi.) Kurtlar kuşlar hep dirildi;

 

Erkekler ve dişiler (hep) bir araya geldiler.

 

Ve eşlerini alıp dağıldılar.

 

(Hiçbiri) artık ine girmeyecek!

Anonim